Długość 6,2 km, podejścia 697 m, czas 3:10
Dłuższa wycieczka w wysokogórskie otoczenie wyższych pięter Doliny Staroleśnej objętych szeroko granią główną Tatr Wysokich. Na Siodełko (Hrebienok – 1285 m n.p.m.) dotrzeć można kolejką szynową ze Starego Smokowca.
Hrebienok to obszerne wypłaszczenie grzbietu schodzącego ze Sławkowskiego Szczytu nad Dolinę Zimnej Wody. Oprócz górnej stacji kolejki szynowej znajduje się tu kompleks turystyczny z restauracją i domem wypoczynkowym Hrebienok.
Szlak czerwony (Magistrala Tatrzańska) krzyżuje się w pobliżu ze szlakiem zielonym prowadzącym ze Starego Smokowca do Wodospadów Zimnej Wody.
ładowanie mapy - proszę czekać...
 |  W Długiej Dolince Wyższe piętro Warzęchowych Korycisk stanowi Długa Dolinka. W jej wyższej części znajduje się schronisko Zbójnicka Chata, zaś wąskie dno wypełnia Długi Staw o ponad siedmiometrowej głębokości, zasypywany piargami z wysokich ścian skalnych Nowoleśnych Turni.  |
| Najniższy z tarasów Doliny Staroleśnej Dolna część Doliny Staroleśnej jest ograniczona od północy Rywocinami, a od południa Sławkowskim Grzebieniem. Jej dno tworzą kolejne coraz szersze tarasy, z których najniższy, położony jeszcze w lesie ma nazwę Niżniego Staroleśnego Ogrodu. |
| Bilikova chata Skrzyżowanie (rozejście) szlaków: zielonego, prowadzącego ze Starego Smokowca na Siodełko i do Wodospadów Zimnej Wody a następnie Doliną Małej Zimnej Wody na Lodową Przełęcz i do Doliny Jaworowej, oraz czerwonego (Magistrala Tatrzańska), prowadzącego z zachodu spod Sławkowskiego Szczytu na Siodełko do Schroniska Zamkowskiego i dalej na wschód. Skrzyżowanie znajduje się po północnej stronie kompleksu turystycznego Hrebienok. Obok znajduje się hotel górski, a w pobliżu Schronisko Bilika. |
| Korzystali z niego polscy kurierzy podczas wojny Dolina Staroleśna przyciągała turystów od dawna. Pierwsze schronisko na tym miejscu powstało już w roku 1908. Przeznaczone dla straży leśnej od 1910 roku przyjmowało również turystów w dość spartańskich warunkach. Podczas okupacji korzystali z niego kurierzy polscy i uchodźcy w drodze na Węgry. Po wielu remontach, pożarze w 1998 roku i odbudowie, schronisko zachowało swoja oryginalna prostą architekturę. |
| Hrebienok Skrzyżowanie szlaków: zielonego, prowadzącego ze Starego Smokowca na Siodełko i do Wodospadów Zimnej Wody a następnie Doliną Małej Zimnej Wody na Lodową Przełęcz i do Doliny Jaworowej, oraz czerwonego (Magistrala Tatrzańska), prowadzącego z zachodu spod Sławkowskiego Szczytu na Siodełko do Schroniska Zamkowskiego i dalej na wschód. Skrzyżowanie znajduje się po wschodniej stronie kompleksu turystycznego Hrebienok. Siodełko to obszerne wypłaszczenie grzbietu schodzącego ze Sławkowskiego Szczytu nad Dolinę Zimnej Wody. Znajduje się tu górna stacja kolejki szynowej oraz kompleks turystyczny z restauracją i domem wypoczynkowym Hrebienok. |
| Starolesnianska pol'ana Skrzyżowanie szlaków: niebieskiego, prowadzącego z Łomnicy Tatrzańskiej do Doliny Staroleśnej i dalej przez przełęcz Rohatka do Doliny Białej Wody oraz zielonego, prowadzącego ze Starego Smokowca do Doliny Staroleśnej i dalej przez Lodową Przełęcz do Doliny Białej Wody ze szlakiem czerwonym (Magistrala Tatrzańska), prowadzącym z zachodu spod Sławkowskiego Szczytu na Siodełko do Schroniska Zamkowskiego i dalej do Schroniska Łomnickiego, a następnie na północ poprzez Tatry Wysokie.nNa skraju lasu stoi zachowany najstarszy schron turystyczny w całych Tatrach. Kamienna budowla powstała w roku 1865 dla gości Starego Smokowca odwiedzających słynne Wodospady Kolbachu, jak nazywano kiedyś z niemiecka to miejsce. Mieści się tu obecnie bufet i ekspozycja dotycząca historii przewodników i tragarzy tatrzańskich. Przez blisko 100 lat stało obok schronisko „Pod Kozicą”, rozebrane w roku 1980. |
| W Pośrednim Staroleśnym Ogrodzie Potok płynie tu przez kolejną polanę łąkową, która zarasta stopniowo kosodrzewiną – to Pośredni Staroleśny Ogród. |
| Potężne złomy skalne Spod wysokiego postrzępionego skalnego muru Sławkowskiej Grani obrywają się potężne złomy, wydzierając w lesie przy jego górnej granicy rozległe dziury, które szybko wypełnia kosówka lub tworząc pozbawione całkiem roślinności zwałowiska. Po przeciwnej stronie Doliny wznosi się równie surowy skalny mur Pośredniej Grani, wsparty sięgającymi wysoko piarżyskami pokrytymi lasem i kosodrzewiną. |
| W dnie płytkiego kotła lodowcowego Dolina Staroleśna powyżej progu stawiarskiego zamykającego jej niższą część rozszerza się i rozdwaja na Zbójnickie Korycisko, biegnące w osi głównej doliny, oraz odgałęzienie wschodnie – Warzęchowe Korycisko, którego najniższą część stanowi niewielka Warzęchowa Kotlinka. Dzieli je skalisty Zbójnicki Grzbiet. Płytki Warzęchowy Staw wypełnia dno niewielkiej podłużnej misy skalnej. Z tego miejsca otwiera się wyjątkowy widok na pozbawiony roślinności, kamienisty kocioł lodowcowy Dolinki nad Warzęchowym Stawem i wiszącą nad nim Jamińską Strażnicę. |
| Zielone kępy ziołorośli Miejsce to położone w najwyższej części dna Doliny Staroleśnej, stosunkowo zaciszne i dobrze nawadniane wieloma potokami, które zbiegając z okolicznych grani i wyżej zawieszonych dolin łączą się w Staroleśny Potok, wypełniają w lecie zielone kępy ziołorośli, z których korzystają kozice, świstaki i jelenie. Dolinę zamyka tu skalisty próg polodowcowy, który trawersuje ścieżka szlaku, korzystająca z ubezpieczenia łańcuchami. |
| Sesterské pleso Skrzyżowanie szlaków: niebieskiego prowadzącego z Tatrzańskiej Łomnicy Doliną Staroleśną do Schroniska Zbójnicka Chata i dalej przez Przełęcz Rohatka do Doliny Białej Wody oraz żółtego, prowadzącego jednokierunkowo ze schroniska Tery'ego przez Czerwoną Ławkę do Zbójnickiej Chaty w Dolinie Staroleśnej. |
| Skalny próg w Dolinie Staroleśnej Skalny próg oddziela niższą część Doliny Staroleśnej od jej wyższych pięter. W głównej osi doliny pnie się w górę Zbójnickie Korycisko z potokiem Siwej Wody. Z tego miejsca rozciąga się daleka perspektywa Doliny Staroleśnej stanowiącej jeden z najbardziej czytelnych przykładów rzeźby lodowców górskich. Szerokie płaskie dno, pionowo podcięte krawędzie skalistych zboczy doliny wsparte późniejszymi piarżyskami – to obraz klasycznego żłobu lodowcowego. Świerkowe lasy urwiskowe, bujne pokrywy kosodrzewiny z jarzębiną i limbą oraz gęste kępy górskich traw i ziół dopełniają uroku tego krajobrazu. |
„W miejscu zwanym Wyżni Staroleśny Ogród, gdzie bujnie rozwijają się obficie nawadniane strumieniami ziołororośla ścieżka zaczyna wznosić się do góry, oddalając od koryta potoku.”
Zalesiona w dolnej części Dolina Staroleśna ma formę wąskiego żłobu lodowcowego, w górnych partiach rozgałęzia się i rozczłonkowuje na wiele mniejszych dolin i kotłów lodowcowych ułożonych na coraz wyższych tarasach. Ścieżka prowadzi poprzez zarośla kosodrzewiny, w których dostrzec można pojedyncze limby i jarzębinę. W miejscu zwanym Wyżni Staroleśny Ogród, gdzie bujnie rozwijają się obficie nawadniane strumieniami ziołororośla ścieżka zaczyna wznosić się do góry, oddalając od koryta potoku. Następnie skręca na zachód przecinając oś doliny w żlebie Zbójnickie Korycisko i wznosi ostro do góry docierając do Warzęchowego Stawu. Z trawersu widok na niższą część doliny i blisko 1000 metrowe urwiska Pośredniej Grani na pierwszym planie.
Dalej szlak prowadzi skrajem Długiej Kotliny mijając Długi Staw i wkrótce osiągając Zbójnickie Schronisko. Dolina Staroleśna przyciągała turystów od dawna. Pierwsze schronisko na tym miejscu powstało już w roku 1908. Przeznaczone dla straży leśnej od 1910 roku przyjmowało również turystów w dość spartańskich warunkach. Podczas okupacji korzystali z niego kurierzy polscy i uchodźcy w drodze na Węgry. Po wielu remontach, pożarze w 1998 roku i odbudowie, schronisko zachowało swoja oryginalną prostą architekturę.
Ze schroniska dalsza droga prowadzić może na przełęcz Rohatkę i do Doliny Białej Wody oraz przez przełęcz Czerwona Ławka do Schroniska Tery’ego w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich. Oba szlaki zamknięte są w okresie zimowym (1.11-15.06).
fot Jerzy Opioła i Maros