Zawoja Markowa – Diablak
długość 6,2 km, podejścia 986 m, czas 2:49 h
Interesujący wariant wejścia na Babią Górę. Punktem wyjścia jest niewielki parking z wiatą turystyczną w osiedlu Zawoja – Markowa na granicy Babiogórskiego Parku Narodowego. Nieco niżej znajduje się siedziba dyrekcji Parku oraz niewielkie muzeum przedstawiające przyrodę i walory kulturowe regionu babiogórskiego. Jest też obok Ogród Roślin Babiogórskich.
„Przełęcz Brona jest świetnym punktem widokowym, a po jej obu stronach ukazuje się odkryty grzbiet Babiej Góry i ścieżki prowadzące na Małą Babią Górę I na Diablak„
ładowanie mapy - proszę czekać...
Babia Góra – Diablak Skrzyżowanie szlaków turystycznych: czerwonego, Głównego Szlaku Beskidzkiego biegnącego na zachód na Przełęcz Brona i do schroniska na Markowych Szczawinach oraz na wschód przez Przełęcz Krowiarki i dalej przez Beskid Makowski, zielonego, prowadzącego z Diablaka na zachód przez Mędralową do Huciska, oraz z Diablaka na południe do Kiczorów (Jabłonki). Bezpośrednio do schroniska na Markowych Szczawinach poprzez Skręt Ratownikow prowadzi ze szczytu na północ szlak żółty.Diablak to najwyższy szczyt masywu Babiej Góry. To wysoko położone i całkowicie odkryte miejsce góruje nad okolicznymi pasmami i stanowiąc jedyny w swoim rodzaju punkt widokowy z pełną dookólną panoramą od dawna przyciąga rzesze turystów. Widoczne są całe Beskidy, Gorce, Tatry, Wielka i Mała Fatra oraz Góry Choczańskie. W roku 1806 dotarł tu arcyksiążę Józef Habsburg co upamiętnia obelisk z inskrypcją. | |
Cylowy Potok Uchodzi do Marków Potoku Cylowy Potok płynie spod Małej Babiej Góry – Cyla. Uchodzi do Marków Potoku poniżej mostka. Wyżej oba potoki płyną przez pewien czas równolegle – po jednej i drugiej stronie drogi. | |
Izdebczyska Rumowisko skalne Izdebczyska to rów zboczowy ciągnący się po północno-wschodniej stronie ścieżki szlaku. Stanowi mocno zerodowany ślad oberwania się czoła warstwy piaskowca magurskiego, zapadającej na południe. Nazwa Izdebczyska stosowana jest również do całego obszaru szerokiej terasy leżącej na wschód od przełęczy Brona, z rowami zboczowymi, szczelinami i jaskiniami. | |
Kocioł pod Kościółkami Ślad niewielkiego lodowca Choć ukształtowanie zróżnicowanej rzeźby północnych zboczy Babiej Góry przypisuje się przede wszystkim powstawaniu osuwisk już od miocenu, kiedy wypiętrzony zostaw masyw – to są też miejsca wskazujące na działalność niewielkich lodowców. Takim miejscem jest Kocioł pod Kościółkami mający, podobnie jak Kamienna Dolinka dalej na wschód, postać małego karu. Jego zachodni skraj przecina ścieżka szlaku. | |
Kolista Polana Rozdroże szlaków: zielonego i czarnego pod schroniskiem na Markowych Szczawinach. Szlak niebieski i czarny prowadzą krótkim odcinkiem na południe do schroniska. Na północ szlak zielony prowadzi przez Markową do Zawoi. Szlak czarny prowadzi na wschód i przez Stary Groń schodzi do Zawoi Podryzowane na drodze nr 957. | |
Kościółki Urwiska skalne po północnej stronie grzbietu Wypiętrzona na odcinku ponad Kotłem pod Kościółkami i Kamienną Dolinką część grzbietu Babiej Góry na zachód od Diablaka. Uwaga – płaski grzbiet urywa się po stronie północnej stromymi skalnymi ścianami! | |
Lodowa Przełęcz Nad urwiskiem Kamiennej Dolinki Lodowa Przełęcz (Zimna Przełęcz - 1 606 m n.p.m.) to płytkie kamieniste obniżenie grzbietu Diablaka pomiędzy Kościółkami a Pośrednim Grzbietem. Ku północy zbocze opada spod niej stromo, podcięte dodatkowo urwiskiem Kamiennej Dolinki. | |
Marków Potok Spod Przełęczy Brona Na wysokości 1 311 m n.p.m. szlak przecina koryto Marków Potoku, mającego swoje źródła pod samą Przełęczą Brona. | |
Marków Potok Początek stromego podejścia Droga leśna dociera do składnicy drewna, za którą szlak przekraczając Marków Potok skręca na południe, zaczynając stopniowo coraz bardziej strome podejście pod Pośredni Bór, gdzie wchodzi w krótką dolinkę bezimiennego potoku i trawersem wspina się na grzbiet Pośredniego Boru. | |
Mały Stawek Czarne Oko W strefie rowów zboczowych Na wschód od przełęczy Brona grzbiet Babiej Góry przybiera postać pofalowanej terasy, skalnego rumowiska pokrytego łanami kosodrzewiny. To strefa rowów zboczowych północno-wschodnich stoków Babiej Góry. Około 200 metrów od ścieżki szlaku leży Zbójecki Wąwóz, nieco bliżej znajduje się Czarny Stawek — niewielkie oczko wodne. | |
Podejście Początek stromego podejścia Szlak mija wypłaszczenie jęzora osuwiskowego i zaczyna strome podejście do niszy źródliskowej Marków Potoku. | |
Pośredni Bór Nad doliną Marków Potoku Las rosnący na stromym grzbiecie nad doliną Marków Potoku. Przez to miejsce przechodzi również droga Dolnego Płaju, kończąca się nad Marków Potokiem. Dolny Płaj trawersuje dolną część północnego zbocza Babiej Góry, sięgając po Przełęcz Krowiarki. To dawna droga konna, wybudowana w końcu XIX wieku przez zarządców żywieckich dóbr Habsburgów. Droga w górę prowadzi coraz bardziej stromo – miejscami pomagają drewniane stopnie i barierki północnym grzbietem Suchego Gronia. | |
Przełęcz Brona Skrzyżowanie szlaków turystycznych: czerwonego, Głównego Szlaku Beskidzkiego biegnącego na północ do schroniska na Markowych Szczawinach i na wschód na Babią Górę i dalej przez Beskid Makowski, zielonego, prowadzącego z Przełęczy na zachód przez Mędralową do Huciska, oraz na zachód na Babią Górę i dalej na południe do Kiczorów (Jabłonki). | |
Schronisko PTTK Markowe Szczawiny Skrzyżowanie szlaków turystycznych: czerwonego, Głównego Szlaku Beskidzkiego biegnącego od Pilska i Przełęczy Glinne do schroniska, dalej na Babią Górę i na wschód przez Beskid Makowski, zielonego, prowadzącego ze schroniska na północ do Zawoi, żółtego biegnącego ze schroniska na zachód Górnym Płajem i w dół do Zawoi, oraz ze schroniska na Babią Górę. Również do Zawoi prowadzi ze schroniska na północ szlak czarny. Ze schroniska na wschód prowadzi Górnym Płajem szlak niebieski docierający do Przełęczy Krowiarki. | |
Suchy Groń Na skraju Kolistej Polany Suchy Groń (1 1717 m n.p.m.) - wierzchołek znajduje się na północnym skraju niewielkiej Kolistej Polany, na której południowym skraju jest rozdroże szlaków w sąsiedztwie schroniska na Markowych Szczawinach. | |
Zawoja – Markowa Rozdroże szlaków: zielonego i niebieskiego. Szlak zielony prowadzi na północ w dół do Zawoi, oraz na południe do schroniska na Markowych Szczawinach. Szlak niebieski biegnie na zachód do osiedla Czatoża nad potokiem Jałowiec, oraz na wschód leśnymi północnymi stokami masywu Babiej Góry, przez Zawoję - Policzne dociera do Przełęczy Krowiarki. Markowa to osiedle Zawoi położone na południowym skraju miejscowości w dolinie potoku Marków. Znajduje się tutaj dyrekcja Babiogórskiego Parku Narodowego z ośrodkiem edukacyjnym oraz skansen z przykładami dawnego budownictwa regionalnego. |
Pierwsza część trasy prowadzi łagodnie w górę doliną Marków Potoku przez Pośredni Bór. Następnie szlak zagłębia się w krótką dolinkę jednego z jego dopływów i wspina stromo na grzbiet, którym biegnie Dolny Płaj – dawna droga myśliwska, zbudowana w końcu XIX wieku przez zarządców tutejszych dóbr Habsburgów.
Grzbietem, początkowo łagodnie, ale coraz bardziej stromo, cały czas przez las, szlak prowadzi coraz wyżej – aż do niewielkiej Kolistej Polany pod kulminacją Suchego Gronia, za którą mija rozdroże szlaków. Stąd blisko do większej polany – Markowe Szczawiny, na której znajduje się schronisko PTTK, domek GOPR, oraz maleńkie Muzeum Turystyki Górskiej.
Z Markowych Szczawin na szczyt Babiej Góry biegną dwa szlaki – wycieczka prowadzi bardziej dostępnym z nich – przez Przełęcz Brona. Od schroniska ścieżka kieruje się stromo do góry przez świerkowy las, potem przecina wypłaszczenie i dociera do stromego zbocza, które trawersuje przez coraz rzadszy las, aż po kotlinkę źródliskową Marków Potoku. Końcówka podejścia pod przełęcz jest stroma i biegnie wśród kosodrzewiny. Przełęcz Brona jest świetnym punktem widokowym, a po jej obu stronach ukazuje się odkryty grzbiet Babiej Góry i ścieżki prowadzące na Małą Babią Górę I na Diablak.
Wejście na Babią Górę od tej strony jest ciekawe, wędrując bowiem szerokim grzbietem wśród kosodrzewiny niezależnie od dalekich widoków ma się po lewej stronie malowniczą rzeźbę zapadliska Izdebczyska, a dalej skalne ściany Kościółków i żleb Kamiennej Dolinki. Przez płytkie obniżenie Zimnej Przełęczy, przez pole kamiennych płyt zwanych Tablicami Zejsznera, szlak dociera na szczyt Diablaka.