Długość 4,6 km, Podejścia 711 m, Czas 2:35 h
Najbardziej popularne wejście na Babią Górę. Sprawia to zarówno łatwa dostępność punktu wyjściowego – parkingu na Przełęczy Krowiarki przy drodze nr 957, jak i stosunkowo krótki czas dojścia. Dodatkowym atutem jest Sokolica ze skalną platformą widokową – mijana w jednej trzeciej drogi, a także długi odcinek wędrówki powyżej górnej granicy lasu, w piętrach kosodrzewiny oraz hal.
„Zjawiskowe są tu zwłaszcza wschody słońca doceniane od dawna przez turystów”
ładowanie mapy - proszę czekać...
 |  Skrzyżowanie szlaków turystycznych: czerwonego, Głównego Szlaku Beskidzkiego biegnącego na zachód na Przełęcz Brona i do schroniska na Markowych Szczawinach oraz na wschód przez Przełęcz Krowiarki i dalej przez Beskid Makowski, zielonego, prowadzącego z Diablaka na zachód przez Mędralową do Huciska, oraz z Diablaka na południe do Kiczorów (Jabłonki). Bezpośrednio do schroniska na Markowych Szczawinach poprzez Skręt Ratownikow prowadzi ze szczytu na północ szlak żółty.Diablak to najwyższy szczyt masywu Babiej Góry. To wysoko położone i całkowicie odkryte miejsce góruje nad okolicznymi pasmami i stanowiąc jedyny w swoim rodzaju punkt widokowy z pełną dookólną panoramą od dawna przyciąga rzesze turystów. Widoczne są całe Beskidy, Gorce, Tatry, Wielka i Mała Fatra oraz Góry Choczańskie. W roku 1806 dotarł tu arcyksiążę Józef Habsburg co upamiętnia obelisk z inskrypcją. |
| Urwisko skalne od strony północnej Diabla Kuchnia (1 720 m n.p.m.) to pokryte skalnym rumoszem obszerne spłaszczenie grzbietu pod samym szczytem Babiej Góry powyżej górnej granicy kosodrzewiny. Uwaga – jej północna krawędź to kilkumetrowe poszarpane urwisko skalne.  |
| Łany kosodrzewiny Góra Kępa (1 530 m n.p.m.) to łanami kosówki słabo zaznaczona kulminacja grzbietu Babiej Góry, a właściwie wschodni skraj jego wypłaszczenia ze stromym zboczem północnym i łagodniejszym południowym. |
| Lub Wołowe Skałki Gówniak (Wołowe Skałki – 1 617 m n.p.m.) to skaliste od północy wypiętrzenie grzbietu Babiej Góry. Nazwa może mieć związek z wypasaniem tutaj wołów. |
| Dwa kolejne wypiętrzenia grzbietu Mały Garb Niżni (1 660 m n.p.m.) i Mały Garb Wyżni to wznoszące się po północnej stronie ścieżki szlaku kolejne skaliste wypiętrzenia grzbietu Babiej Góry. Ich północne krawędzie są mocno podcięte. Ścieżka szlaku trawersuje tu grzbiet od południa i w tym kierunku odsłania się coraz głębsza perspektywa – nie tylko dalekich Tatr ale dużego obszaru Orawy. |
| Skrzyżowanie szlaków turystycznych: czerwonego, Głównego Szlaku Beskidzkiego biegnącego z Przełęczy na zachód granią masywu Babiej Góry na jego kulminację – Diablak i do schroniska na Markowych Szczawinach oraz na wschód, w Pasmo Policy, niebieskiego na wschód chodnikiem Górny Płaj do schroniska na Markowych Szczawinach, niebieskiego na północ do Zawoi oraz zielonego na zachód do Zubrzycy. Nazwa przełęczy ma związek z prowadzonym tu wypasem bydła i owiec, po dawnej hali pozostała polana. Stoi na niej wiata i ławy dla turystów, a także punkt sprzedaży biletów do Babiogórskiego Parku Narodowego. Przełęcz dostępna jest samochodem drogą nr 957, dla turystów ruszających na szlak przygotowano dwa obszerne parkingi. |
| Pod samym wierzchołkiem Babiej Góry Siodło Bończy (1 715 m n.p.m.) to płytka przełęcz pomiędzy Diablą Kuchnia a wierzchołkiem Babiej Góry – Diablakiem (1723 m n.p.m.). |
| Skalna platforma, miejsce widokowe Sokolica (1 367 m n.p.m.) to skrajnie wschodnie kulminacja grzbietu Babiej Góry. Ma postać skalnej platformy, którą tworzą masywne ławice piaskowca magurskiego ucięte stromo obrywem od strony zachodniej. To mocno eksponowane miejsce jest doskonałym punktem widokowym. |
| Krawędź terasy Wschodni Garb (Zamki) to kolejne wypiętrzenie grzbietu Babiej Góry i krawędź kolejnej terasy. |
| Daleka perspektywa Tatr Wschodnie Siodło (1 567 m n.p.m.) to pozbawione niemal kosodrzewiny spłaszczenie grzbietu w podszczytowej partii Babiej Góry. Ku południowi otwiera się daleka perspektywa pasma Tatr. |
| Terasa krioplanacyjna W długim grzbiecie Babiej Góry zaznacza się wyraźnie schodowy profil z kolejnymi terasami krioplanacyjnymi – spłaszczeniami powstałymi podczas specyficznego wietrzenia skał w sąsiedztwie lodowca. |
| Tu długo leży śnieg Niewielkie, cieniste zagłębienie pod grzbietowymi skałkami, gdzie długo leży śnieg – to Zimna Dolinka. |
| Zbójnicki skarb Porastająca niskim lasem kotlina na północnych zboczach grzbietu Babiej Góry, to według tutejszej legendy miejsce zakopania skarbu przez zbójników. |
Najbardziej stromy jest pierwszy, prowadzący w całości lasem, odcinek od Przełęczy Krowiarki na Sokolicę, przed której wierzchołkiem piętro lasu ustępuje kosodrzewinie. Platformę widokową na Sokolicy tworzy ławica piaskowca, ucięta od północnego zachodu potężnym obrywem, odsłaniającym widok na bezkres lasów pokrywających północne zbocza masywu Babiej Góry.
Z Sokolicy szlak prowadzi niezbyt stromo w górę odkrytą granią, wśród zarośli kosodrzewiny. Mija rozdroże, z którego w dół biegnie szlak łączący się niżej z Górnym Płajem, trawersującym północne stoki masywu Babiej Góry.
Dalsza wędrówka to pokonywanie kolejnych stopni, jakie tworzą niemal płaskie odcinki grzbietu – oraz jego spiętrzenia. Taki profil podłużny grzbiet Babiej Góry zawdzięcza specyficznemu wietrzeniu piaskowców w warunkach epoki lodowcowej, kiedy powstały klify mrozowe (spiętrzenia) oraz terasy krioplanacyjne (wypłaszczenia grzbietu). Pierwszym takim spiętrzeniem jest Kępa, za nią leży wypłaszczenie o nazwie Zarubane.
Mijając Zamki i Wschodnie Siodło szlak dociera do Wołowych Skałek z Gówniakiem, za którym leżą małe Garby – Niżni i Wyżni. Kończy się kosodrzewina i otwiera hala z coraz bardziej imponującymi widokami. Wkrótce szlak dociera na wierzchołek Diablaka – najwyższego wzniesienia Beskidów Zachodnich, z którego rozciągają się we wszystkich kierunkach dalekie widoki na otaczające góry i obniżenie Orawy. Zjawiskowe są tu zwłaszcza wschody słońca doceniane od dawna przez turystów.